Yksi, kaksi, kolme

Hoi hollandsche vrinden,

Slecht nieuws!
Misschien is dit mijn laatste berichtje van het prachtige Finland...
Dat betekent echter niet dat ik al terug naar huis ga. Nee, ik blijf lekker nog twaalf daagjes. Maar misschien is dit de laatste keer dat ik toegang heb tot internet, dus daarom.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste berichtje geplaatst heb. De afgelopen dagen hebben we niet erg veel gedaan, maar ik zal toch maar wat gaan vertellen.

Maandagochtend was echt een zware ochtend. Een lange autorit achter de rug en nauwlijks geslapen. Dit kwam vooral doordat het erg warm en benauwd was en niet in het minst doordat Gennadii pas om 3uur naar bed ging en daarna nog heel lang met zijn mobiel bezig ging.... Het vervelendste aan hem is nogwel dat hij naar russiche rock/metal luistert en dit knetterhard aan heeft staan. Als hij naar bed gaat, gaat hij altijd even zijn favoriete muziekjes luisteren (net als ik), alleen het verschil is dat hij dan in slaap valt terwijl zijn muziek nog aanstaat. Vervolgens lig ik dus de halve nacht wakker en luister ik naar een mix van mijn eigen muziek verstoord door die verschrikkelijke russische muziek van Gennadii.
De volgende nacht ben ik dus verhuist naar de bank op de overloop. Niet echt comfortabel, maar ik kon in ieder geval fatsoenlijk slapen.
Maandag zijn we eerst wezen zalm vissen. Nu zul je denken, wauwww wat spannend!!! Nee. Het was echt een van de meest vernederende activiteiten van deze uitwisseling. Het zalmvissen was meer 'zalmvissen voor dummies'. Er was een kleine vijver die bomvol zat met zalm. Natuurlijk snel een hengeltje gepakt en Kaytsu dacht dat hij wel met een kruiwagen vol zalm terug naar huis kon komen. Niet dus. Die zalm is nog te lui om ook maar even in mijn haakje te bijten. De enige keer dat ik 'beet' had, was toen een zalm, die waarschijnlijk niet goed uitgeslapen was, per ongeluk tegen mijn lijntje aan zwom en die met zijn vin aan mijn haakje vast bleef hangen. Gelukkig voor de zalm kon hij als snel los komen en was ik dus zwaar teleurgesteld dat ik zelfs tijdens het 'zalmvissen voor dummies' geen enkele vis gevangen had.
Achteraf bleek het maar goed dat ik niks gevangen had, want naast ons was een Fins gezin dat wel een zalm gevangen had. Toen ze de zalm op het droge hadden gekregen, gingen ze de zalm een beetje lopen doodknuppelen met een stok, net zolang tot dat er geen beweging meer inzat. Nou, dat had ik dus nooit gekund. Maar goed, tenslotte heeft mijn gastmoeder maar drie gerookte zalmen gekocht. Vervolgens zijn we naar de mökki gereden van mijn gastgezin. De weg ernaar toe was echt als een achtbaan; met 110km/h over zandweggetjes met gaten en hobbels...

Toen we bij de möokki aankwamen hebben we wat in het meer gezwommen en hebben we de eendjes gevoerd. Dat klinkt heel schattig, maar het komt erop neer dat die eendjes dan rond kerst vetgemest zijn en dat ze dan afgeknald worden door mijn gastvader. Weer zoiets.....
Vervolgens gepicknicked aan het meer, en superveel gegeten.
Natuurlijk ben ik het weer die tijdens het bezoek aan de mökki moet vragen 'where can I wash my hands?' Het vervelende is dat ze ook bij deze mökki geen stromend water hebben, dus werd ik naar een schuurtje gebracht. Een trappetje op en na de boodschap weer een schepje compost erover. Heel erg 5sterren gevoel krijg ik hierbij.
Na het eten nog even gezwommen in het meer, waarbij Gennadii nog de vermiste boot van mijn gastgezin vond, die gezonken was.

Terug thuis hebben we nog Roodkapje gekeken. Echt, wat een schijtfilm is datl, zeg. Maar goed, Marianne mijn gastzus vond het helemaal geweldig, dus heb ik maar een beetje meegeacteerd.

Dinsdag hebben we niet zoveel gedaan.

Woensdag was het kookdag!! Eindelijk heb ik eens een keer echt gekookt!! En eindelijk een keer gezond, na twee dagen pizza een vleesdag en een dag rendiervlees. Antilliaanse sunny-curry stond op het menu met als nagerecht arretjescake. Niet echt Hollands, maar dat weten zij toch niet..
's Ochtends boodschappen gedaan voor mijn superdiner. De supermarkten zijn hier echt enorm en het is een soort combinatie van mediamarkt + wibra/zeeman + albert heijn. Het meest verbazingwekkende vond ik nog wel de manier waarop men hier in Finland augurken koopt in de supermarkt. Op de afdeling augurken, staan hele grote, witte emmers die volzitten met augurken. Hier kan je zelf je eigen plastic zakje volscheppen met augurken.
's Avonds kwamen ook nog de oma en tante van mijn gastgezin eten en iedereen vond het echt heel erg lekker. De tante wil nu dat ik het recept van de curry ga vertalen en voor Marianne moet ik het recept van de arretjescake gaan vertalen. Een beter compliment kan ik denk ik niet krijgen...
Na het diner hebben ik en Ilari nog Tin Tin gekeken. Opzich wel een grappige film, maar een beetje kinderachtig..
Woensdagavond zijn ik en Gennadii ook weer terug gegaan naar ons eerste gastgezin.
Inmiddels lijk ik nu ook besmet met het Ukraïnse virus, want de afgelopen drie dagen heb ik nog tot soms wel 3 uur 's nachts zitten facebooken met de andere mensen van het kamp. Ik, Daniel en Stefanie (uit Duitsland) gaan in het kamp een Finse Pancake Party organiseren, dus daar moesten nog de nodige dingetjes voor geregeld worden.
Pannenkoeken zijn trouwens helemaal niet typisch Nederlands, net als drop, rookworst en erwtensoep.....

Gisteren heb ik nog samen met Anneli en Late een museum bezocht over een beroemde Finse schrijver uit Iisalmi. Daarna zijn ik en Anneli nog naar de ortodoxe kerk van Iisalmi geweest + het bijbehorende museum, het openlucht theater, de markethall + de markt waar ik Finse cloudberries uit Lapland geproefd heb, hebben we het kleinste restaurant ter wereld bezocht, een tentoonstelling over de titanic gezien en zijn we als laatste nog naar het Olvi-museum geweest. Olvi is nu de grootste, nog onafhankelijke bierfabrikant van Finland en de fabriek staat in Iisalmi.
Na al deze museumbezoekjes moesten we snel weer naar huis want we kregen bezoek.
Leila, de beste vriendin van Anneli kwam samen met haar zoontje Paulus. De vader van Paulus komt uit Wijthmen en dus wist Leila alles over Wijthmen, Zwolle, Dalfsen en Heino. Dat is echt zo raar om met iemand te praten die iets weet over Zwolle, laat staan over Heino. Alle andere mensen die ik tot nu toe ontmoet heb, vroegen of ik uit Amsterdam kwam en of ik wiet bij me had.........*zucht*
En geloof het of niet, maar gisteravond heb ik voor het eerst zes kilometer (!) in de Finse kou hardgelopen!!!! Ze kennen hier geen warming-up of cooling-down, want na het hardlopen zijn we meteen de sauna ingegaan. Toch voel ik nu wel wat spierpijn in mijn benen, maar voor een keertje kan het denk ik niet zoveel kwaad.

Vandaag nog de laatste was gedraait voor het kamp en een beetje rustig aan gedaan. Zometeen ga ik denk ik nog maar even mijn baggage bij elkaar rapen, want het is echt een zooi in mijn slaapkamer. Vanavond heb ik ook nog een Lions Meeting in Iisalmi waarbij we de president gaan ontmoeten en ik mijn Nederlandse vaantje ga overhandigen. Ook moet ik hier een korte presentatie geven over Nederland. Had ik dus al een mooie voorbereiding gehad gisteren!!

Voorlopig is dit mijn laatste berichtje uit Finland, hopelijk kan ik nog een berichtje vanuit het kamp sturen.

Voor nu alvast tot ziens en ik zie iedereen weer tijdens de Pompdagen!!
Hei hei!!!!