MITA!!!??
Blijf op de hoogte en volg Kay
29 Juli 2012 | Finland, Iisalmi
Ruim 420 kilometer duurde het voordat we bij onze eindbestemming, Rovaniemi, waren. Maar eerst hebben we een tussenstop gemaakt in Ranua, het plaatsje met de dierentuin. De autorit was weer erg lang en dus heb ik maar geprobeerd wat te slapen. In Lapland is het echter onmogelijk om in de auto te slapen. In het begin ging het nog wel, totdat we de eerste rendieren tegenkwamen. Het is hier in Finland nogal rustig op de weg, dus iedereen rijdt hier ongeveer 110-120 km\h. Opzich schiet dat wel lekker op, totdat je dus die rendieren tegenkomt. Die beesten trekken zich van auto's en mensen niks aan, dus volop op de rem. Iedereen was meteen weer goed wakker... Na een half uurtje bomen kijken, probeerde maar ik weer wat te slapen. Maarja, dat lukt dan niet meer, omdat je elk moment weer zo'n hartverzakking verwacht........
Toen we bij de dierentuin aangekomen waren, was het weer er niet beter op geworden. De dieren waren dus bijna allemaal in hun droge hokken gekropen of ze liepen ergens, zover mogelijk weg van de mensen. Erg jammer, want de dierentuin was best wel klein en we waren dus snel uitgekeken. Daarna maar even in de souvernirshop rondgehangen en nog even naar de naastgelegen Fazer-shop geweest. Fazer is de milka van Finland en ze hebben er dan ook alle combinaties met chocola (maar dan ook echt de meest rare combinaties).
Na het bezoekje aan de dierentuin zijn we naar onze mökki gereden. Deze stond op een vakantiepark en was eigenlijk best wel luxe. Even alle spullen uitgepakt en daarna ons avondeten opgehaald: pizza met rendiervlees. Eenmaal weer bij de mökki aangekomen, waren de pizza's alweer koud, dus dat was wel jammer. Even later kwam ook een vriend van mijn host vader bij onze mökki. 's Avonds hebben Daniel (de braziliaanse uitwisselingsstudent, die voor de afwisseling dit weekend bij mijn gastgezin was) en ik Braziliaanse Brigadeiro gemaakt. Brigadeiro is heel makkelijk te maken en erg lekker (en ongezond....): men neme 1 eetlepel boter en smelte dat in een pan op het vuur. Men voege 1 blikje gecondenseerde melk toe en men roere tot dat een egale massa is ontstaan. Vervolgens voege men drie zeer ruime eetlepels cacaopoeder toe en roere men als een gek. Men blijft roeren totdat een dikke, plakkerige massa ontstaat. Vervolgens laat men dit buiten in de Finse buitenlucht afkoelen totdat het nog vloeibaar genoeg is om er balletjes van te draaien. Men smeere zijn handen in met boter en rolt balletjes van het chocolade mengsel. Laat de balletjes afkoelen en uw brigadeiro is klaar. In Brazilië eten ze dit samen met zoute popcorn tijdens het kijken van een film.
Na de brigadeiro maar even geproost op de kerstman (die we de volgende dag gingen ontmoeten) met Oekraïnse chili-vodka, Finse mint-vodka en een Heineken.
Na het proosten zijn Daniel, Gennadii, Ilari (mijn gastbroertje) en ik naar de top van de heuvel gewandeld om daar de zonsondergang te bekijken. Eenmaal boven aan de top aangekomen te zijn, realiseerden we ons dat we in Lapland waren en dat de zon daar dus helemaal niet ondergaat....
Maar goed, toen hebben we dus maar even een korte wandeling gemaakt. Toen we weer teruggingen, kwamen we plotseling twee grote mannetjesrendieren tegen. Even schrikken, maar gelukkig trokken de beesten zich niks van onze aanwezigheid aan. Snel even wat fotootjes gemaakt en toen weer terug naar de mökki. Weer aangekomen bij de mökki zagen we dat de flessen vodka inmiddels al flink leger waren geworden. De twee 'volwassen' mannen hadden weer iets te veel gedronken en even later zaten we dus met twee Finse zatlappen de openingsceremonie van de Olympische Spelen te kijken. (Detail: Mijn gastvader lijkt trouwens heel erg veel op mijnheer Spaghetti van Samson & Gert, je weet wel). Opzich best wel grappig om met hun op te scheppen over Nederland en Brazilië, totdat het half drie in de nacht is en je heel erg graag naar bed wilt, terwijl de heren absoluut het einde willen zien.
Uiteindelijk toch maar naar bed gegaan, alleen snurkt Daniel alsof hij alle bomen in Finland aan het omzagen is vanwege zijn allergie voor temperatuursschommelingen (jaja)... In ieder geval ik mocht hem, als ik last van hem had, met een kussen slaan tot dat het snurken ophield. Dat was dus wel fijn.
De volgende ochtend zijn we naar Santa Park geweest. Op zich wel leuk, maar ik, als echte Hollander, hou toch meer van onze eigen Sinterklaas. Het Santa Park is zo commercieel als ik weet niet wat en overal lopen van die rare elfen rond. Ik snap echt niet dat die mensen voor een bijbaantje een halve dag aan de helium gaan liggen om vervolgens drie octaven hoger als een soort elf kleine kindertjes bang gaan maken. Het is nog enger dan cliniclowns. Alsof het nog niet genoeg was, hebben we ook nog een ' echte' elfendans-show meegemaakt, zijn we nog met Sinter---euhh Santa Claus op de foto geweest, een bezoekje gebracht aan de ice gallery en hebben Daniel en ik onze eigen kerstman geknutseld.
Na het bezoek aan Santa Park hebben we nog even een fotogemaatk op de poolcirkel, hebben we weer op z'n Amerikaanse boodschappen gedaan en zijn we naar onze andere mökki gereden. Dit was wel even wennen, want deze mökki ligt echt in the middle of nowhere.
Alles bevindt zich in één kamer, behalve de sauna en het toilet. Voor het toilet moet je naar buiten in een apart kamertje, en als je klaar bent met je boodschap doe je er met een schepje wat zand over zodat er geen vervelende geurtjes meer vanaf komen. Stromend water hadden we niet, want de leidingen waren zo lang niet gebruikt, dat er alleen maar bruin water uit de kraan kwam. Wonder boven wonder hadden we wel gewoon wi-fi in onze mökki, dankzij de minister van Communicatie in Finland die binnen vijf jaar heel Finland van wi-fi wil voorzien. Dus even later zat ik gezellig met iemand uit Santo Ângelo van de Braziliaanse lions club the skypen en kon ik ook nog wat foto's uploaden. Mijn eerste sauna boven de poolcirkel gepakt en om twee uur 's nachts en ook nog even gezien hoe Nederland haar eerste zilveren medaille in de wacht sleepte. Gefeliciteerd, meiden!! Midden in de nacht kwam ik er achter dat het toch niet zo'n goed idee geweest was dat we met Daniel naar de Ice gallery waren geweest. Aangezien de temperatuursverschillen dus nog groter waren, was het gesnurk dus nog erger dan de eerste nacht...
De volgende ochtend zat ik echt helemaal onder de muggenbulten, voor het eerst dus kennis gemaakt met de Finse räkkä en ook mijn eerste bloedneus boven de poolcirkel was een feit. Maar eerst even weer een ontbijtje gegeten (moet nog steeds wennen aan het Finse brood en ik mis de hagelslag en mijn potje met pasta). Slaapdronken maar even mijn tanden gepoetst; bleek dat mijn shampoofles in mijn toilettasje was open gegaan en alles zat dus onder de shampoo. Omdat we geen stromend water hadden, maar even weggespoeld met cola, maar m'n tanden glimmen nu wel extra. Snel weer in de autogestapt want ons wachtte een lange autorit van maar liefst 565 kilometer, terug naar Iisalmi. Onderweg nog wat stops gemaakt een een heuveltje beklommen en over de Russische grens gekeken. Wat fotootjes genomen, zonder geheugenkaart (want die zat nog in de laptop....), en toen kwamen we na een erg lange dag en weer veel hartverzakkingen aan in Iisalmi. Nog wel even via de finse autoradio gehoord dat we er nu ook een gouden medaille bij hebben. Drie maal hoera!!! Het is hier nu knetter benauwd, maar het dreigt gelukkig te gaan onweren. Mijn usb-kabeltje van mijn camera en de oplader van mijn telefoon zitten nu nog in Daniel's baggage en aangezien hij doorgereist is met de trein naar Pieksämäki naar zijn eigen gastgezin, moet ik dus tot en met zaterdag extra zuinig doen met de batterijen van mijn camera en van mijn mobiel....
Komende week gaan we nog zalmvissen en frisbeegolfen met mijn tweede gezin. Woensdagavond ga ik weer terug naar mijn eerste gastgezin (waar ik erg naar uitkijk) en zaterdag begint het kamp. Trouwens, hier bij waarbenjij.nu zijn ze weer bezig geweest met de site dus daarom kan ik nu nog maar 1 foto tegelijk uploaden. De foto's kan je daarom ook zien op facebook bij mijn fotoalbum 'Suomi 2012'
Veel finse groetjes,
Mam, ik eet hier bij mijn tweede familie trouwens heel erg ongezond. Vandaag al voor de tweede keer pizza gegeten in drie dagen en gisteren heb ik als diner alleen maar een te groot stuk varkensvlees, twee makara (finse worstjes) en een soort van finse bamischijf gehad. Zorg je dat je wat sla hebt als ik terugkom? Kiitos!
-
30 Juli 2012 - 14:10
IenJ:
Wat een geweldig verslag weer Zo te lezen geniet je nog nog steeds volop Ben benieuwd of je ook nog een grote zalm vangt Wij hier gaan veel sla poten zodat je straks de vitaminen weer bij kunt eten maar in heineken zit ook wel vitamine dus geen zorgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley